مقاله‌ای که اخیرا در سال ۲۰۲۴ در ژورنال معتبر Frontiers in Psychiatry به چاپ رسیده به بررسی سیستماتیک اثرگذاری پروتکل‌های درمانی PMB در اختلال افسردگی پرداخته می شود.
در این مقاله تمرکز پژوهشگران بر اندازه‌گیری متغیر‌های وابسته اولیه (علائم افسردگی) و ثانویه (کیفیت خواب) تمرکز کرده و با بررسی عوامل ناهمگنی آماری در پروتکل‌های درمانی، نقش تنظیم پروتکل در اثرگذاری PBM را استنباط کرده‌اند.
نتایج کلی پژوهش حاکی از تاثیر نسبتا بالای PBM در درمان افسردگی و همچنین ماندگاری درمانی بالاتر در جلسات درمانی بیشتر میباشد. اندازه اثر و بازه اطمینان (cohen’s d) بدست آمده در این متاآنالیز نشان‌دهنده تاثیرگذاری نسبتا بالای Neuro-PBM عنوان یک روش جایگزین در درمان افسردگی هستند.
نتیجه گیری پژوهشگران در تنظیم پروتکل درمانی برای tPBM در این متاآنالیز به صورت زیر میباشد:
Wavelength: 823nm
Fluence (overal dosage): 10-100J/cm
Irradiance (power): 50-100mW/cm^2
Irradiance time: 30 minutes
Treatment frequency: <3/week
Number of treatment: >15 times
لینک مقاله (open access):
https://doi.org/10.3389/fpsyt.2023.1267415
