در این مقاله که در سال ۲۰۲۴ در ژورنالFrontiers in Psychiatry به چاپ رسیده، تمرکز پژوهشگران بر اندازه‌گیری متغیر‌های وابسته اولیه (علائم افسردگی) و ثانویه (کیفیت خواب) تمرکز کرده و با بررسی عوامل ناهمگنی آماری در پروتکل‌های درمانی، نقش تنظیم پروتکل در اثرگذاری PBM را استنباط کرده‌اند.
نتایج کلی پژوهش حاکی از تاثیر نسبتا بالای tPBM# در درمان افسردگی و همچنین ماندگاری درمانی بالاتر در جلسات درمانی بیشتر میباشد. اندازه اثر و بازه اطمینان (cohen’s d) بدست آمده در این متاآنالیز نشان‌دهنده تاثیرگذاری نسبتا بالای Neuro-PBM عنوان یک روش جایگزین در درمان افسردگی هستند.
نتیجه گیری پژوهشگران در تنظیم پروتکل درمانی در این متاآنالیز به صورت زیر میباشد
Wavelength: 823nm / 808nm
Fluence (overal dosage): 10-100J/cm
Irradiance (power): 50-100mW/cm^2
Irradiance time: 30 minutes
Treatment frequency: <3/week
Number of treatment: >15 times
Irradiance site: DIPFC
لینک مقاله (open access):
https://doi.org/10.3389/fpsyt.2023.1267415
