اختلال اوتیسم چیست؟؟
اختلال اوتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک اختلال عصبی-رشدی است که با چالش‌های ارتباطی، اجتماعی و رفتاری مشخص می‌شود. این اختلال معمولاً در اوایل دوران کودکی، پیش از سن 3 سالگی، شناسایی می‌شود و می‌تواند بر نحوه درک و تعامل فرد با جهان اطراف تأثیر بگذارد.
پروتکل لیزرتراپی جهت درمان اوتیسم
جهت درمان اختلال اوتیسم با دستگاه لیزتراپی مغزی فوتینو میتوانید از پروتکل پیشنهادی زیر استفاده کنید
تعداد کانالهای فعال : ۳کانال، ۶ پروب
نقاط تابش: F3- F4 – Fp1- Fp2- F7-F8
تعداد کانالهای فعال : ۳کانال، ۶ پروب
نقاط تابش: F3- F4 – Fp1- Fp2- F7-F8
توان لیزر : 70(mw)
مدت تابش: 15دقیقه
جلسات درمان:2 جلسه در هفته به مدت 8 هفته
رفرنس پروتکل:
https://doi.org/10.3389%2Ffneur.2024.1221193
ویژگی‌های اصلی اختلال اوتیسم
- چالش‌های ارتباطی و اجتماعی:
- مشکلات در برقراری ارتباط چشمی، بیان احساسات و درک زبان بدن
- دشواری در ایجاد و حفظ روابط دوستانه و تعاملات اجتماعی
- مشکلات در فهمیدن و پاسخ دادن به اشارات اجتماعی و عاطفی دیگران
- رفتارهای تکراری و علایق محدود:
- انجام حرکات تکراری مانند دست زدن، تکان دادن یا چرخیدن
- تمایل به پیروی از الگوهای رفتاری سخت و مقاوم در برابر تغییر
- علایق و فعالیت‌های محدود و شدیداً متمرکز بر موضوعات خاص
- چالش‌های حسی:
- حساسیت زیاد یا کم به محرک‌های حسی مانند صدا، نور، لمس یا بو
- واکنش‌های غیرمعمول به تجربیات حسی، مانند آزاردهنده بودن صداهای بلند یا بی‌تفاوتی نسبت به درد
علل و عوامل خطر
اوتیسم یک اختلال چند عاملی است و علت دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. با این حال، تحقیقات نشان داده‌اند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز این اختلال نقش دارند:
- ژنتیک: برخی از ژن‌ها و تغییرات ژنتیکی با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم مرتبط هستند. این ژن‌ها ممکن است بر نحوه ارتباط و رشد سلول‌های عصبی تأثیر بگذارند.
- عوامل محیطی: عواملی مانند عفونت‌های دوران بارداری، سن والدین در زمان بارداری و برخی عوارض زایمان می‌توانند خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش دهند.
تشخیص
تشخیص اوتیسم معمولاً توسط یک تیم متخصص شامل پزشکان، روان‌شناسان و کاردرمانگران انجام می‌شود. این تشخیص شامل مشاهده رفتار کودک، ارزیابی توانایی‌های ارتباطی و اجتماعی، و بررسی تاریخچه رشدی و پزشکی است. تست‌های استاندارد مانند ADOS (Autism Diagnostic Observation Schedule) و ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised) نیز ممکن است استفاده شوند.
درمان و مداخلات
اگرچه اوتیسم درمان قطعی ندارد، مداخلات زودهنگام و برنامه‌های درمانی می‌توانند به بهبود توانایی‌های ارتباطی، اجتماعی و رفتاری افراد مبتلا کمک کنند. برخی از روش‌های رایج درمانی عبارتند از:
- تحلیل رفتار کاربردی (ABA): این روش بر اساس تقویت مثبت برای افزایش رفتارهای مطلوب و کاهش رفتارهای نامطلوب است.
- گفتاردرمانی: این درمان به بهبود مهارت‌های زبانی و ارتباطی کمک می‌کند.
- کاردرمانی: به بهبود مهارت‌های حرکتی، هماهنگی و توانایی‌های روزمره کمک می‌کند.
- درمان حسی: برای مدیریت مشکلات حسی و بهبود تحمل و واکنش به محرک‌های حسی مختلف.
- آموزش و حمایت خانواده: آموزش والدین و خانواده‌ها برای کمک به فرزندان خود در خانه و ایجاد محیط حمایتی.
روش های درمان نوین اوتیسم
درمان اوتیسم، که به عنوان اختلال طیف اوتیسم (ASD) نیز شناخته می‌شود، با پیشرفت‌های جدید در حوزه‌های مختلف بهبود یافته است. این درمان‌ها شامل روش‌های نوین و نوآورانه‌ای هستند که هدف آن‌ها بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به اوتیسم و افزایش توانایی‌های ارتباطی، اجتماعی و رفتاری آن‌ها است. در ادامه، به برخی از این روش‌های نوین اشاره می‌کنم:
- تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای تکراری (rTMS)
تحریک مغناطیسی فراجمجمه‌ای تکراری یک روش غیرتهاجمی است که با استفاده از میدان‌های مغناطیسی برای تحریک نواحی خاصی از مغز استفاده می‌شود. مطالعات اولیه نشان داده‌اند که rTMS می‌تواند در بهبود علائم اجتماعی و رفتاری اوتیسم مؤثر باشد.
- تحریک جریان مستقیم ترانس کرانیال (tDCS)
tDCS یک روش غیرتهاجمی دیگر است که جریان الکتریکی کم شدتی را به مناطق خاصی از مغز اعمال می‌کند. این روش ممکن است به بهبود عملکرد شناختی و رفتارهای اجتماعی در افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند.
- درمان با سلول‌های بنیادی
تحقیقات در زمینه استفاده از سلول‌های بنیادی برای درمان اوتیسم در حال پیشرفت است. این روش شامل تزریق سلول‌های بنیادی به بدن به منظور ترمیم و بازسازی سلول‌های عصبی آسیب‌دیده یا عملکرد نادرست است. اگرچه این رویکرد در مراحل اولیه تحقیقاتی قرار دارد، اما نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است.
- فوتوبیومدولاسیون (Photobiomodulation)
این روش شامل استفاده از نور لیزر یا LED با شدت کم برای تحریک سلول‌ها و بافت‌های مغزی است. فوتوبیومدولاسیون می‌تواند تولید ATP را در سلول‌ها افزایش داده و به بهبود عملکرد سلول‌های عصبی کمک کند. این روش ممکن است به کاهش التهاب عصبی و بهبود عملکرد شناختی کمک کند.
درمان اختلال اوتیسم با لیزر کم توان
درمان اختلال اوتیسم با لیزر کم توان یا نوردرمانی کم توان (Low-Level Laser Therapy, LLLT) یک روش نوین و در حال بررسی است. این روش شامل استفاده از لیزر یا نور LED با شدت کم برای تحریک و تنظیم فعالیت‌های سلولی در مغز است. هرچند که این روش در حال حاضر به طور گسترده برای اوتیسم پذیرفته نشده است، اما برخی تحقیقات و مطالعات اولیه نشان می‌دهند که ممکن است در بهبود علائم اوتیسم مؤثر باشد.
لیزر ردرمانی کم توان (LLLT) چیست؟
نوردرمانی کم توان شامل استفاده از نور لیزر یا LED با شدت کم برای تحریک سلول‌ها و بافت‌ها است. این نور می‌تواند به عمق پوست نفوذ کرده و تغییرات بیوشیمیایی و بیولوژیکی در سلول‌ها ایجاد کند.
مکانیزم عملکرد LLLT در اوتیسم
نوردرمانی کم توان ممکن است از طریق مکانیزم‌های زیر به بهبود علائم اوتیسم کمک کند:
- بهبود عملکرد میتوکندریال: نور لیزر یا LED می‌تواند تولید ATP (آدنوزین تری‌فسفات) را در سلول‌ها افزایش دهد، که به بهبود عملکرد سلولی کمک می‌کند.
- کاهش التهاب: LLLT ممکن است باعث کاهش التهاب عصبی و بهبود عملکرد سیستم ایمنی شود.
- تأثیر بر نورون‌ها: نوردرمانی می‌تواند فعالیت نورون‌ها را تنظیم کرده و تعادل شیمیایی مغز را بهبود بخشد.
مزایا
- غیرتهاجمی: LLLT یک روش غیرتهاجمی است و نیاز به جراحی ندارد.
- عوارض جانبی کم: این روش معمولاً عوارض جانبی کمتری نسبت به داروهای شیمیایی دارد.
- قابل تحمل بودن: بسیاری از بیماران این روش را به خوبی تحمل می‌کنند و تجربه ناراحتی کمی دارند.
نتیجه‌گیری
درمان اختلال اوتیسم با لیزر کم توان یا نوردرمانی کم توان یک روش نوین و در حال بررسی است. اگرچه نتایج اولیه امیدوارکننده است، هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری برای تأیید اثربخشی و ایمنی این روش وجود دارد. مشاوره با پزشک یا متخصص درمانی و پیگیری تحقیقات جدید می‌تواند به خانواده‌ها و افراد مبتلا به اوتیسم در یافتن بهترین گزینه‌های درمانی کمک کند.
