میگرن

علائم میگرن

علائم میگرن به چهار مرحله تقسیم می‌شوند، اما همه افراد ممکن است همه این مراحل را تجربه نکنند:

1. مرحله پیش‌نشانگر (Prodrome):
   • این مرحله می‌تواند چند ساعت تا چند روز قبل از حمله میگرن شروع شود و شامل علائمی مانند تغییرات خلقی، خستگی، گرسنگی شدید یا کاهش اشتها، و یبوست یا اسهال باشد.
2. مرحله اورا (Aura):
   • حدود یک‌سوم از افراد مبتلا به میگرن تجربه اورا دارند. اورا معمولاً به مدت 20 تا 60 دقیقه طول می‌کشد و شامل علائمی مانند مشکلات بینایی (نقاط کور، خطوط زیگزاگ)، احساس سوزش یا سوزن‌سوزن شدن در یک سمت بدن، و مشکلات گفتاری می‌شود.
3. مرحله حمله (Attack):
   • این مرحله که می‌تواند از 4 ساعت تا 72 ساعت طول بکشد، شامل سردرد شدید و ضربانی، معمولاً در یک سمت سر، همراه با حالت تهوع، استفراغ، و حساسیت به نور و صدا است.
4. مرحله پس‌نشانگر (Postdrome):
   • پس از پایان سردرد، فرد ممکن است احساس خستگی، ضعف، و کاهش تمرکز داشته باشد. این مرحله می‌تواند چند ساعت تا یک روز طول بکشد.

علل و عوامل خطر میگرن

علت دقیق میگرن هنوز به‌طور کامل شناخته نشده است، اما عوامل زیر ممکن است در بروز آن نقش داشته باشند:

1. عوامل ژنتیکی:

   • میگرن ممکن است در خانواده‌ها شایع باشد، که نشان‌دهنده یک ترکیب ژنتیکی برای این بیماری است.

2. عوامل محیطی و سبک زندگی:

   • عوامل محیطی مانند استرس، تغییرات خواب، مصرف غذاها و نوشیدنی‌های خاص (مانند الکل، کافئین، شکلات و غذاهای دارای مونوسدیم گلوتامات)، و تغییرات هورمونی (مانند چرخه قاعدگی در زنان) می‌توانند محرک‌های میگرن باشند.

3. عوامل عصبی و شیمیایی:

   • تغییرات در سطح انتقال‌دهنده‌های عصبی مانند سروتونین و دوپامین و فعالیت غیرطبیعی سلول‌های عصبی در مغز ممکن است به بروز میگرن کمک کنند.

تشخیص

تشخیص میگرن بر اساس تاریخچه پزشکی، علائم بیمار، و معاینه بالینی انجام می‌شود. پزشک ممکن است برای رد سایر علل سردرد مانند تومورها یا عفونت‌های مغزی، از تصویربرداری‌های مغزی مانند MRI یا CT scan استفاده کند.

درمان

درمان میگرن به دو دسته درمان‌های پیشگیری‌کننده و درمان‌های تسکینی تقسیم می‌شود:

1. درمان‌های پیشگیری‌کننده:
   • داروها: داروهایی مانند بتا بلوکرها، مسدودکننده‌های کانال کلسیم، ضدافسردگی‌ها و داروهای ضدصرع ممکن است برای کاهش تعداد و شدت حملات میگرن تجویز شوند.
   • تغییرات سبک زندگی: مدیریت استرس، خواب کافی، ورزش منظم، و پرهیز از محرک‌های شناخته‌شده میگرن می‌تواند به پیشگیری از حملات کمک کند.
2. درمان‌های تسکینی:
   • داروها: داروهای ضد درد مانند NSAIDs (مانند ایبوپروفن) و تریپتان‌ها که به‌طور خاص برای میگرن طراحی شده‌اند، می‌توانند در کاهش درد و علائم دیگر موثر باشند.
   • درمان‌های غیر دارویی: تکنیک‌های آرامش‌بخشی مانند مدیتیشن، یوگا، و ماساژ می‌توانند به کاهش درد و استرس کمک کنند.